نویسنده ی ناشناس

ایستاده در باد

شاخه ی لاغر بیدی کوتاه

بر تنش جامه ای انباشته از پنبه و کاه

بر سر مزرعه افتاده بلند

سایه اش سرد و سیاه.

 

نه نگاهش را چشم

نه کلاهش را پشم.

سایه ی امن کلاهش اما

لانه ی پیر کلاغی است که با قال و مقال

قار و قار از ته دل می خواندَ:

آن که می ترسد

می ترساند!...



نظرات شما عزیزان:

fateme
ساعت14:21---29 ارديبهشت 1393
خوب بود

reza
ساعت18:21---22 اسفند 1392
کلافه شدن یعنی:

دلتنگِ کسی باشی ؛ که نیست

حوصله کسی را نداشته باشی؛ که هست !


reza
ساعت20:28---21 اسفند 1392
خیلی زیبا بود منون عزیزم

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : سه شنبه 6 اسفند 1392 | 21:34 | نویسنده : roshanak |
.: Weblog Themes By VatanSkin :.